Luctor E3 verliest hoofd en wedstrijd in tweede helft

De thuiswedstrijd tegen DETO E2 was er een met twee gezichten. De eerste helft ging het op en neer en waren de teams aan elkaar gewaagd. De tweede helft was er een om snel te vergeten. Door geklungel achterin kon DETO simpel afstand nemen van Luctor, waarna de thuisclub het spoor bijster raakte en uit frustratie meer oog had voor de tegenstander dan de bal. Einduitslag 3-7.

In het laatste weekend van september, stond de thuiswedstrijd tegen DETO uit Vriezenveen op het programma. Het team uit het naburige lintdorp had een punt meer dan Luctor zodat je van een heuse 6-puntenpot kon spreken. Luctor had in de week voor de wedstrijd nog te kampen gehad met diverse afzeggingen op de training vanwege korfbalverplichtingen (Dominique, Teun en Serdar), last van heup (Sil), last van voet (Wout) en ziekte van onbekende aard (Dominique). Gelukkig was zaterdagochtend iedereen weer van de partij en kon de definitieve elftalfoto gemaakt worden in het thuistenue.

Elftalfoto in officiële thuistenue

Tijdens de warming-up keken de Luctorfans vol ontzag naar de spelers van DETO, dat mocht aantreden met enkele knapen van brugklasformaat, zo groot waren ze. De spelers van Luctor waren er ook van onder de indruk want aanvankelijk werden ze volledig overlopen door de bezoekers. Ter illustratie: De cornerverhouding stond in no time op 0-5. In de verdediging onderscheidde Chiel zich een paar keer. Onder meer door een gevaarlijke kopbal van DETO met zijn hoofd onschadelijk te maken. Even later was het wel raak voor DETO. Ryan kwam iets te enthousiast in bij een duel om de bal waarbij hij zichzelf blesseerde waarna de bal voor de voeten kwam van een DETO-speler die hem simpel tegen de touwen kon schieten. De voorsprong voor DETO was verdiend want Luctor had tot dat moment nog weinig laten zien.

Dat veranderde meteen na de openingstreffer. Luctor schudde alle schroom van zich af en ging eindelijk voetballen. De Luctorspelers vonden elkaar ineens veel beter en kwamen voor het eerst op de helft van DETO. Serdar kon zich vrij spelen op links en bereikte Sil die vrij stond in de spits. Hij hield zijn hoofd koel en schoot de gelijkmaker binnen. DETO had voorlopig geen antwoord op het plotselinge elan dat Luctor tentoonspreidde. Dominique profiteerde van de DETO-dip. Hij kapte zich een weg naar de goal en kon kiezen uit een paar vrij staande spelers om af te spelen. Hij besloot echter voor eigen gewin te gaan en schoot de bal wonderwel onberispelijk binnen. Het stond warempel 2-1! De voorsprong was ietwat tegen de verhouding in maar daar maalde niemand om.

Vrije trap van Teun wordt geblokt en eindigt in scrimmage

Luctor had zelfs nog 3-1 kunnen maken. Ceder brak door op links en gaf een voorzet naar Chiel wiens schot slechts een corner opleverde. Ook mocht Teun nog een vrije trap nemen op een kansrijke plek. Helaas werd zijn schot geblokt en in de scrimmage die er op volgde hoefde er alleen maar een Luctorbeen goed te staan om hem binnen te tikken, maar dat was helaas niet het geval.

Na deze sterke periode van Luctor kroop DETO weer uit zijn schulp. Het kwam weer over de middellijn en was meteen succesvol. De verdediging was niet goed bij de les toen een Vriezenvener ongehinderd tot een schot kon komen. De houdbare bal schoof langs alles en iedereen op een sukkeldrafje via binnenkant paal het doel in. De gelijkmaker gaf DETO weer moed en het zette door. Luctor dat zijn achterhoede inmiddels had gewisseld, stond positioneel niet goed opgesteld. Een DETO-aanvaller kon hierdoor vrij gemakkelijk de 2-3 aantekenen. Dit was ook de ruststand.

Ceder is zijn man voorbij

Machel en Sergio moesten praten als Brugman om de jongens weer aan het voetballen te krijgen. Helaas waren hun woorden aan dovemansoren gericht. Na rust ging het meteen helemaal mis met Luctor. Veel te laks optreden in de achterhoede resulteerde in twee lullige tegendoelpunten en brachten DETO op 2-5 voorsprong. Ontzettend onnodig en zuur ook, want Luctor deed even later nog wel wat terug via Chiel die een geblokt schot van Ryan in de rebound kon binnentikken. Het werd kort daarop zelfs bijna 4-5 toen Chiel na een mooie aanval een bal net niet de goede richting kon meegeven en net naast vloog.

Gefeliciteerd!

Vanaf dat moment was het gedaan met de thuisploeg en maakten de bezoekers de klus vakkundig af. Een afstandschot en een counter brachten de score op 3-7. Bij deze hopeloze stand stroopten enkele spelers van Luctor de mouwen op om er toch nog wat uit te slepen. Maar pakte dit helemaal verkeerd uit want er werden meer tegenstanders dan ballen geraakt. Dit moesten 3 DETO-spelers met blessures bekopen waardoor de bezoekers met een veldspeler te weinig de laatste minuten moest uitvoetballen. Luctoronwaardig en al met al een tweede helft om gauw te vergeten.

Luctor overtuigt tegen AVC Heracles

De eerste van vier Almelose derby's bij de E-puppillen, zaterdag 2e klasse 25 die Luctor E3 dit seizoen te verhapstukken krijgt, werd een prooi voor de mannen van het trainersduo Machel en Sergio. In de uitwedstrijd tegen AVC Heracles kreeg Luctor een vroege tegengoal, maar vanaf dat moment namen ze het heft in handen en won verdiend met 3-5.

Chiel schiet Luctor op voorsprong

Na de teleurstellende seizoensopening tegen Vroomshoopse Boys was Luctor E3 er alles aan gelegen, om deze domper van zich af te voetballen. Dit was al goed te zien tijdens de training van woensdagavond. Het afsluitende trainingspartijtje tegen E1 werd een prestigestrijd waar de vonken van af vlogen. Er stond veel op het spel. Als eerste ging het natuurlijk om de hegemonie van de Luctor E-jeugd. Maar dat was niet alles. De mama van Niels had een grote bak zoete lekkernijen naast het veld neergezet. De spelers van het winnende team werd een greep in de bak met heerlijkheden in het vooruitzicht gesteld.

Graaien in de pot met goud

Dat lieten de jongens zich geen twee keer zeggen. Er werd gevochten en geschreeuwd om elke bal. Luidruchtig aangemoedigd door de harde Luctor E3-kern, wisten ze een klein "Wonder van de Horst" te bewerkstelligen: de eerstejaars pupillen van E3 versloegen de ervaren rotten van E1 met 4-3. Juichend van vreugde haastten zij zich naar de pot met goud.

De onverwachte overwinning was een opsteker voor het geplaagde E3. Dat gaf moed voor de zaterdag. Dit was ook wel nodig want het team werd geplaagd door een klein blessuregolfje. Serdar had zijn voet geblesseerd bij een fietsongeval en Ryan had een gekneusde teen opgelopen bij een voetbalpartijtje op zondag. Op de ochtend van de wedstrijd vertelde Teun ook nog eens tegen zijn papa dat hij "veel last van zijn voet had". Dat kon er ook nog wel bij.

Toch stonden er zaterdagochtend 10 namen op het wedstrijdformulier van trainer Sergio en Machel. Serdar en Ryan wilden als het even kon, absoluut spelen. Bovendien was het goed voor het moreel om met een grote groep te komen. Wel werd er nog voorzichtig omgesprongen met de twee geblesseerden. Een basisplaats zat er nog niet in voor de twee pechvogels en er werd besloten dat ze de warming-up apart van de groep gingen doen.

Wout stoomt op

De ploeg waarmee Luctor begon bestond uit een 2-2-2 formatie terwijl Heracles koos voor een 3-3 opstelling. Net als een week eerder was Luctor sterk in openingsfase. Ballen werden geduldig over vele schijven rondgespeeld om toe te kunnen slaan wanneer het juiste moment zich aandiende. Dat moment kwam er aanvankelijk niet. Integendeel. Het was Heracles E2 dat de score opende. Na een aanval "uit het boekje" kreeg de spits van de thuisploeg de bal op een presenteerblaadje aangereikt en hoefde hij er alleen nog maar zijn voet tegenaan te zetten: 1-0.

Dominique en Teun vieren de gelijkmaker

Luctor liet zich er niet door van de wijs brengen en bleef zijn eigen spel spelen. Voorin waren Teun op links en Dominique op rechts gevaarlijk vanaf de flanken terwijl Chiel regelmatig vanuit het middenveld kon opstomen. Bijna was het raak na een schitterende actie van Teun. Met een panna stuurde hij een Heraclied het bos in om vervolgens tussen twee tegenstanders door te glippen. Hij vond Dominique die hard uithaalde maar het schot ging naast. Het was de voorbode voor wat komen ging. Luctor drukte Heracles in de verdediging en loerde op foutjes. Een ongelukkige bal van de Heraclesgoalie werd dankbaar opgepikt door Luctor waarna Dominique de trekker overhaalde: 1:1.

Nu begon het echt te lopen bij de bezoekers en werd Heracles meer en meer in de verdediging gedrukt. De 1-2 kwam dan ook niet als een verrassing. Na een prachtige tiki-taka combinatie over vele schijven schoot Chiel zijn team op voorsprong. Dit gaf nog meer zelfvertrouwen en de druk op het Heraclesdoel hield aan. Dominique, die in de wedstrijd kapte en draaide als Wiel Coerver, soleerde zich vrij op links maar zijn schot ging naast. Daarna kreeg Teun een paar kansen, maar hij maaide een keer over de bal en even later had hij beter zelf kunnen schieten maar hij besloot de bal ,onbaatzuchtig als hij is, voor te geven aan Dominique. Deze werd echter belaagd door verdedigers waardoor de kans voorbij ging.

"Even kijken of ik alle vingers nog heb"

De vele schoten op het Heraclesdoel zorgden ook nog voor een kolderiek incident. Een gevaarlijke streep vloog rakelings langs de paal naar het uitvak. De papa van Teun probeerde het projectiel nog tegen te houden maar met zijn camera in de hand viel dit helegaar niet mee. Hij faalde dan ook hopeloos en verlengde de bal naar de papa van Dominique wiens sigaret pardoes uit de handen geschoten werd. Hij mocht blij zijn dat hij al zijn vingers nog had. Dit tot grote hilariteit van de rest van het uitvak.

Medisch wonder zoekt het duel op

Inmiddels waren Ryan en Serdar in het veld gekomen. Het technische duo nam hiermee een groot risico, want het was onzeker hoe de voet van Serdar en de grote teen van Ryan het zouden houden. Al gauw waren alle twijfels over de invallers als sneeuw voor de zon verdwenen. Ryan verdedigde als Jaap Stam en Serdar was de Jan Wouters op het middenveld. Alsof dat nog niet genoeg was, bekroonde Serdar zijn invalbeurt met een mooi doelpunt. Een terugvallende bal kwam zijn kant op en hij schoot'm vervolgens via een onhoudbare boogbal fraai binnen: 1-3! Wie had dat gedacht. Een dag eerder liep hij nog in het gips en nu scoort hij. Een medisch wonder.

De scheids floot voor rust. Voor het technische duo was het zaak om dit vast te houden. In dit prille seizoen was Luctor E3 namelijk al een paar keer in de tweede helft door het ijs gezakt. Dat mocht nu niet meer gebeuren.

En het leek ook niet te gebeuren want Luctor nam het heft meteen weer in handen na de pauze. Er kwamen kansen voor Wout (afstandsschot) en Sil (vrije trap) maar die leverden niets op.

Chiel neemt de bal op de pantoffel

En scoort!

Maar Luctor had nog meer ijzers in het vuur. Het kon ook verzorgd een aanval opzetten. Hiervan toonden ze een fraai voorbeeld toen een combinatie via Wout en Teun prachtig werd afgerond door Chiel: 1-4.

Heracles leek klaar voor de sloop en Luctor ging met nog meer pressie op de helft van de thuisploeg spelen. Hierdoor ontstond een groot open veld achter de Luctorverdediging wat ze kwetsbaar maakte voor counters. Een slordigheidje achterin kwam Luctor dan ook duur te staan, nadat Heracles bij een Luctorverdediger de bal had ontfutseld en vrij op goal de 2-4 kon aantekenen. Op zich nog niets aan de hand maar niet lang daarna werd het toch nog even precair. Luctor verviel weer in oude fouten door zijn offensieve veldbezetting niet dicht te timmeren in de omschakeling. Heracles kon zo vanuit een counter met een onderbezette Luctorverdediging simpel 3-4 maken.

Velen zouden nu kiezen voor zekerheid, maar trainers Machel en Sergio weigerden om de deur op slot te gooien. Ze bleven positief en aanvallend denken en deze houding valt te prijzen. Ze kregen het gelijk aan hun zijde want Luctor schakelde een tandje bij en het kreeg weer kansen. Een prachtig schot van Teun spatte op de lat uiteen. Een zucht van teleurstelling galmde er van de tribunes. Even later was het wel weer raak. Heracles bezweek onder de aanhoudende druk toen Sil na een scrimmage de bal tegen de touwen schoot.

Ceder en Wout zien hoe de Heracleskeeper een fraaie redding maakt

De voorsprong van 2 goals gaf weer wat lucht. Maar bij Ryan en Serdar was de lucht op. Ze waren volledig moegestreden en werden bedankt voor hun inzet. Bij het wisselen ging het nog bijna fout voor Luctor. De verdediging was tijdens het wisselen even uit balans geraakt waarna Heracles in de verwarring kon uitbreken en oog in oog met keeper Niels kwam te staan. Niels kwam echter goed uit en redde schitterend. Hij voorkwam zo een zeker lijkende tegentreffer. De thuisploeg probeerde het nog wel maar in het restant van de wedstrijd was Jermaine een onneembare vesting in de achterhoede. Hij vocht enkele stevige duels uit met een flinke meid, waarbij hij steeds de bovenliggende partij was. De wedstrijd was gespeeld en bij het laatste fluitsignaal vlogen de spelers elkaar juichend in de armen. De eerste 3-punter van het seizoen was een feit en daar viel niets op af te dingen.

Gefeliciteerd!

Wedstrijd met twee gezichten eindigt in mineur

Spelers op de knieën voor overwinnaars

In de eerste competitiewedstrijd van het seizoen ontving Luctor E3 het in bloedvorm verkerende Vroomshoopse Boys E2. In een gelijkopgaande eerste helft opende Luctor nog de score maar moest het daarna twee treffers incasseren. In het tweede bedrijf zakte het spel naar een bedenkelijk niveau en verliet de thuisploeg met het schaamrood op de kaken het veld na te zijn getrakteerd op een 1-9 oorwassing.

Na een wisselvallig verlopen bekertoernooi, mocht Luctor E3 voor het eerst dit seizoen in de reguliere competitie aantreden op sportpark De Horst. Tegenstander was Vroomshoopse Boys E2. Deze ploeg had in het bekertoernooi zijn drie tegenstanders met huid en haar verslonden. Hun doelsaldo van +26 sprak boekdelen. Trainers Sergio en Machel waren dus gewaarschuwd.

In de voorbereidende trainingen werd gehamerd op verdedigende taken, iets waar het aanvallend ingestelde team nogal eens wat steken liet vallen in het verleden. Ook het samenspel was een aandachtspunt geweest. Trouwe volgers van het team hebben gezien dat hier op de maandag- en woensdagavond grote vorderingen werden gemaakt.

Voordat kon worden begonnen met de warming-up, moesten de mannen eerst aantreden voor de traditionele teamfoto. De fotografe vertelde er meteen bij dat ze binnenkort nog een keer op de foto zouden komen in de officiële clubkleuren. Het team had zich die dag namelijk in het gele uittenue uitgedost omdat Vroomshoopse Boys ook in blauw met gele accenten speelt.

Trainer Machel wenst Serdar sterkte

Daarnaast ontbrak Serdar ook nog eens omdat hij een lelijke smak met de fiets had gemaakt waarbij zijn voet tussen de spaken was geraakt. Er was gelukkig niets gebroken maar hij moet hierdoor wel noodgedwongen een tijdje met gips en krukken lopen.







Trainers Machel en Sergio konden dus beschikken over 2 wisselspelers en besloten om elke veldspeler in iedere helft een keer te wisselen. De opstelling bij de aftrap wekte bevreemding bij enkele supporters. Chiel en Teun werden allebei voorin geposteerd - op zich niet gek - maar wel beiden op de tegenovergestelde kant van hun sterke been. Het was kennelijk de bedoeling dat Chiel en Teun als een Overmars en Robben, vanaf de vleugels naar binnen moesten kappen om vervolgens met hun sterke been de bal in het doel te krullen. In de wedstrijd bleek dat deze tactiek zich niet uitbetaalde. De twee spitsen lieten leuke dingen zien op de vleugels maar konden er niet een mooi vervolg aan geven omdat ze telkens met hun chocoladebeen een voorzet moesten geven. Die kwamen er dus niet.

Die bal is voor Sil

Wout loopt juichend weg na openingstreffer

Toch zag het spel van Luctor er bijzonder verzorgd uit. De oefeningen op het samenspel in de trainingen waren herkenbaar in de wedstrijd. Met geduld en precisie schoof de bal van Luctor- naar Luctorspeler. Vroomshoopse Boys kreeg er geen grip op en deed geen moment denken aan een team dat in het bekertoernooi als een stoomwals zijn tegenstanders had vermorzeld. Het was een gelijke strijd. Na een minuut of 10 viel het eerste doelpunt. Wout kwam in balbezit op het middenveld en probeerde het eens van afstand. Zijn bal had zo veel vaart dat de keeper hem niet meer kon pareren:
1-0!

Op de voorsprong viel niets af te dingen. Luctor had recht op de goal. Het was voor Vroomshoopse Boys even slikken na al die korfbaluitslagen. Ze moesten een tandje bijschakelen. De mannen uit het kanaaldorp kregen iets meer vat op het spel en kwamen vaker in de buurt van keeper Niels. Ze probeerden vaker te schieten op goal en van een terugketsend schot werd de gelijkmaker binnengetikt.

Het werd nu een gelijkopgaande strijd. Chiel bereikte op links Dominique die de in fel oranje uitgedoste keeper uitkapte, maar haalde er slechts een corner uit die niets opleverde. Daarna was het weer de beurt aan Vroomshoop. Na ongelukkig uitverdedigen van Luctor, kwamen de bezoekers in balbezit en maakten het vervolgens vakkundig af. 1-2. Luctor liet zich niet kennen en probeerde meteen wat terug te doen. Op het middenveld werkte Wout zich een slag in het rondte en kwam als een Van Bommel een paar keer goed mee naar voren. Succes bleef echter uit waardoor Luctor met een 1-2 achterstand de rust in ging.

Er was op zich nog niets aan de hand. De trainers waren vol lof over het vertoonde spel van hun jongens en pepten ze weer op. Na rust zou het allemaal nog goed kunnen komen.

Helaas voor de fans had uw verslaggever in de tweede helft een volledige black-out (net als het team overigens) en kon (of wilde) hij zich hiervan niets meer herinneren en waren al zijn notities op zijn mobieltje ook nog eens verdwenen (of gewist). Dus zal hij het hier maar bij laten.

Einduitslag 1-9.

Leep Delden leert Luctor E3 lesje effectiviteit

Voor de laaste wedstrijd van de bekerpoule reisde Luctor E3 af naar Delden om aan te treden tegen de plaatselijke SV. Luctor had het meeste balbezit en de meeste kansen maar wist er geen één van te benutten. Het tweedejaars E-team uit Delden speelde uitgekiend op de counter en profiteerde optimaal van de enorme gaten die de verdediging van Luctor liet vallen. Een smadelijke 5-0 was het resultaat.

De supporterskaravaan van Luctor E3 verzamelde zich op een mistige zaterdagochtend op een overvolle parkeerplaats van De Horst voor vertrek naar Stad Delden alwaar SV Delden E1 zijn opwachting maakte. De stemming vooraf zat er goed in. Dit had alles te maken met de woensdagtraining waar E3 uitstekend partij had geboden in een trainingspartij tegen E1 en pas in de slotseconde zijn meerdere moest erkennen in het keurkorps van de Luctor-E-jeugd. Dat gaf hoop voor de zaterdag.

Aangekomen op het sportcomplex De Mors was het even zoeken naar de kleedkamer. Aan de achterzijde van het bejaard ogende gebouw, vonden Sergio, Machel en hun mannen een dichte deur wat voor enig oponthoud zorgde. Die tijd werd door de spelers nuttig besteed aan klimmen en schommelen. Na wat heen en weer lopen was daar dan toch eindelijk de kantinejuf met de sleutel en kon het team eindelijk naar binnen. Dat was nog even schrikken want toen de deur openging keken Sergio en Machel in een grote bouwput. Gelukkig was dit niet hun kleedkamer. Die was een deurtje verder. Deze was inmiddels mooi opgeknapt al was het wel bijzonder dat er slechts twee douchekoppen aan muur hingen.

Klimmen...

...en schommelen

Hè hè

Bouwput

Ondertussen doodden de supporters - waarvan velen met campingschoeisel - de tijd met het doornemen van diverse koetjes en kalfjes onder het genot van een bekertje koffie.

Type Palestinastapper

Type bordeelsluiper

Onder de supporters was niemand minder dan Nico Dijkshoorn

Tijdens de warming-up zag het er allemaal nog verzorgd uit. Het technische duo lieten hun jongens de bal snel rondpassen in de rondo. Helaas was hiervan in de wedstrijd aanvankelijk niet veel terug te zien. Luctor E3 speelde onrustig en had moeite om elkaar te vinden. Daarnaast ontbrak het aan de inzet die er wel was in de trainingspartij tegen Luctor E1. Delden was ook niet echt overtuigend maar het beschikte over een paar flinke knapen met een goed schot in de benen en ze waren geduldiger in de opbouw. Na een minuut of tien opende Delden de score met een onhoudbare poeier in de bovenhoek.

Hierna kwam Luctor wat beter in het spel. Er kwamen goede kansen voor Sil (afstandsschot lat), Wout (schot uit een corner) Teun (schot na wat trucwerk) maar vonden geen doel. De mooiste actie van de eerste helft kwam van Chiel die met een panna zijn tegenstander dolde en vervolgens een fraaie voorzet gaf die jammer genoeg net te diep was. Luctor had nu wel een keer een doelpunt verdiend maar het kreeg het deksel op de neus van Delden.

De thuisploeg loerde al een tijdje op de counter en zag zijn kans schoon toen bij een uitbraak alleen Teun was achtergebleven in de verdediging. Hij had geen schijn van kans tegen de drie aanvallers van Delden en moest toezien hoe ze de 2-0 binnen tikten.
Bijna deed Luctor nog wat terug vlak voor rust, maar Chiel raakte de bal die hij vlak voor doel kreeg aangespeeld maar half. De keeper van Delden kon het rollertje tot zijn opluchting simpel oppaken.

In de pauze stelde het technische duo hun pupillen gerust. Ze speelden best aardig en hadden volop kansen gehad. In de tweede helft kon alles nog goed komen. Zeker wanneer je bedenkt dat een week eerder een 0-3 ruststand nog werd omgedraaid naar een 4-3 voorsprong.

Na rust kwam Luctor goed uit de startblokken. een mooie snelle combinatie-aanval via Wout, Dominique en Chiel ging helaas naast. Daarna ging het jammerlijk mis. Delden scoorde uit een bekeken aanval de 3-0. Hierna probeerde Luctor met man en macht de wedstrijd naar zich toe te trekken maar het vergat hierbij achterin de boel dicht te houden.

Mischien was het nog wat geworden als de schitterende kopbal van Chiel (à la Van Persie) op een prima voorzet van Ceder in het doel was gevlogen, maar hij wilde er maar niet in. Tegenover de vele gemiste kansen die Luctor creëerde, waren het de Deldenaren die het veel slimmer aanpakten. Ze wachtten als geduldige roofdieren op het moment dat hun prooi even niet oplette. Twee keer konden toeslaan toen Luctor de deur naar het doel van Niels had opengezet.

5-0 was te veel van het goede voor Delden, maar Luctor had het wel aan zichzelf te wijten. Waar ze aanvallend nog wel een stap wilden zetten, was het verdedigend veel te slap allemaal. Voor de competitie die volgende week begint, moeten er wel een paar knoppen omgezet worden bij de spelers. Voetbal is namelijk een kwestie van aanvallen EN verdedigen. Genoeg te doen dus voor trainer Sergio en trainer Machel deze week.

Beeldengalerij Ice Bucket Challenge