Sil is pupil van de week

Bij de thuiswedstrijd van Luctor 1 - Rigtersbleek 1 was Sil uitgekozen om aan te mogen treden als pupil van de week. Wij van Het officiële Luctor et Emergo E3-blog waren er natuurlijk bij.

Sil speelde zijn rol met verve alsof hij het al jaren deed. Zijn solo bij de aftrap deed denken aan Marc Overmars in zijn beste dagen. Hij vloog langs alle tegenstanders en scoorde beheersd in de rechterhoek. We zijn met zijn allen van E3 dan ook heel trots op hem.

Hieronder vindt u een foto-impressie. (foto's worden uitvergroot door er op te klikken)

Het moment van de aftrap is aangebroken

Als een komeet uit de startblokken

Passeert de spits van Rigtersbleek

Nog een paar verdedigers voorbij

Alleen voor de keeper

Sil schiet...

En scoort!!

Yesss!!!

Goed gedaan Sil!

Even bijkletsen met trotse papa en mama

Teun wint kegel-van-de-kop-toernooi

Afgelopen week werd op de trainingen van Luctor E3 het kegel-van-de-koptoernooi gehouden. Dit evenement is in het leven geroepen om de accuratesse van de schoten en passes van de E3-spelers een kwaliteitsimpuls te geven.

Voor de mensen die niet bekend zijn met het kegel-van-de-kop-schieten even een korte uitleg. De voetballer moet in deze discipline de kegel van de kop schieten van een geknielde vrijwilliger (de onderzetter) die een oranje kegel op zijn kop heeft gezet. Wanneer de kegel daarbij op de grond valt scoort de voetballer een punt. De kegel moet hierbij wèl geraakt worden. Kegels die vallen omdat de onderzetter bewusteloos raakt door een hard schot op alleen de kop van de onderzetter tellen dus niet. Anders had het wel kop-van-de-kegel-schieten geheten.

Het toernooi werd verdeeld over de maandag- en woensdagavond. Op maandagavond waren het de de koppen van de trainers Sergio en Machel die als onderzetter van de kegels dienst deden. Het bleek voor de E3 spelers nog een hele klus om alleen maar in de buurt te komen van de onderzetters, laat staan de kegels. Van de twintig schoten (10 keer 2 per speler) leverde alleen het tweede schot van Teun een punt op. Het blonde ventje raakte de kop èn kegel van trainer Machel, een reglementair punt dus.

De twee onderzetters van de eerste ronde, trainer Machel en trainer Sergio

Op woensdagavond trok Machel zich om onduidelijke redenen terug als onderzetter bij de tweede ronde. Trainer Sergio was wel weer present en de plek van trainer Machel werd ingevuld door niet één maar twee vrijwilligers: Kevin (de broer van Chiel) en de papa van Serdar. Deze laatste had de jongens van E3 ook een prijs in het vooruitzicht gesteld: Een bak patat! Er stond dus echt iets op het spel.

Maar net als maandagavond stond het vizier van de meeste E3-pupillen niet op scherp. Een enkele keer werd er wel een kegel geraakt maar pas nadat de bal de grond had geraakt. Deze schoten tellen niet want de regels schrijven voor dat de bal in één keer de kegel moet raken. Uiteindelijk was het andermaal Teun die als enige er in slaagde een punt te scoren. Hij schoot met een sierlijke boog de kegel van de kop van de papa van Serdar.

Hiermee won de linkspoot afgetekend het eerste kegel-van-de-kop-toernooi en was het alweer zijn tweede individuele prijs in zijn nog prille carrière. Afgelopen zomer won hij immers ook de penaltybokaal voor de F-jeugd op het Luctor voetbalkamp.

Afgelopen zaterdag was de prijsuitreiking op sportpark De Horst (Teun achtervolgde de papa van Serdar om hem te herinneren aan de afspraak) en deze werd met veel enthousiasme verorberd door de dolgelukkige kegel-van-de-kop-kampioen.

Kegel-van-de-kop-kampioen claimt prijs bij kegelonderzetter

Eerste prijs wordt bijgezet in de prijzenkast

Luctor E3 walst over Wierdense weide

De goede lijn die tegen koploper DOS werd ingezet, kreeg voor Luctor E3 een vervolg tegen SVZW. In de eerste helft overrompelden de bezoekers SVZW met vlotte combinaties en voorbeeldige inzet. Goals vielen als rijpe appelen in het SVZW-doel waardoor de klus bij rust (0-7) al geklaard was. In de tweede helft werd er met een fantasie-opstelling gespeeld en stond er na twee keer 25 minuten 2-9 op het scorebord. Hiermee heeft Luctor E3 een directe concurrent van zich afgeschud en kan het met een relatief licht programma voor de boeg, weer naar boven kijken.

In het laatste weekend van oktober moesten de papa's en mama's van Luctor E3 zich op het onchristelijk vroege tijdstip van 07:30 uur melden op de parkeerplaats van De Horst.

Harde koffiekern

De clubleiding van Sportvereniging Zwaluwen Wierden had namelijk in haar wijsheid besloten om de aftrap van SVZW E2 - Luctor E3 op half negen plaatselijke tijd te zetten. Dit betekende dat de pupillen van trainer Machel en Sergio, het einde van "The Voice" van vrijdagavond helaas niet konden afkijken en dus ook niet konden zien dat April en Dr. Rum na de battle doorgaan als duo. Voor de papa's gold die beperking niet. Zij mochten tot laat opblijven waardoor er van nachtrust weinig terecht kwam. Ze doken bij aankomst op Sportpark het Lageveld meteen de SVZW-kantine in om een paar bakkies doen en wakker te worden.

Dan nu naar het voetballen. Het was het technische duo er alles aan gelegen om na de verrassende winst tegen koploper DOS, een winning streak neer te zetten. De kwaliteiten van de twaalf ploegen in de Tweede Klasse E 25 hebben zich inmiddels uitgekristalliseerd en met een blik op de stand mocht worden geconcludeerd dat SVZW "te doen" was. De Wierdenaren hadden tot dusverre alles verloren met uitzondering van de pot tegen rode lantaarn La Première.

Tijdens de warming-up was er van een kwaliteitsverschil nog weinig te merken. De thuisploeg maakte op de papa van Ryan een uitstekende indruk. Hun basistechniek (een aspekt in het toppupillenvoetbal waar de papa van Ryan altijd op hamert) was om door een ringetje te halen. Maar schijn bedriegt. In het het hedendaagse voetbal is techniek weliswaar een voorwaarde, maar dat is niet genoeg. Zonder een zekere mate van:

1. honger naar de bal,
2. tactisch inzicht,
3. rücksichtlosigkeit en
4. alertheid,

heb je weinig te zoeken in de Tweede Klasse E 25.

Dit was goed te zien in de beginfase van de wedstrijd. Vanaf het eerste fluitsignaal greep Luctor SVZW bij de strot. De thuisploeg kreeg geen tijd om fatsoenlijk de bal rond te spelen door de jagende blauwhemden die hen telkens op de hielen zaten. De 0-1 viel dan ook snel. Ceder kapte een tegenstander uit waarna de tweebenige artiest, met links de bal onberispelijk binnen schoot.

Ceder opent de score: 0-1

Dat was een lekker begin. De papa van Teun was druk bezig om het doelpunt op zijn notitie-app in te voeren toen hij ineens werd afgeleid door een luid gejuich. Toen hij opkeek, zag hij zijn zoon met gespreide armen als een vliegmachine terug naar de middenstip zigzaggen. Hij had zijn eerste goal van het seizoen gemaakt en laat zijn papa dat nu net gemist hebben. Vlug vroeg hij aan de meegereisde supporters wat er gebeurd was. De papa van Wout vertelde met een droge grijns dat Teun een lullig intikkertje had gemaakt. Hij nam uw verslaggever echter in het ootje. Volgens alle andere omstanders was het een wonderschot van grote afstand. Teun had de bal schitterend de kruising in geranseld.

0-2 dus. Dat ging lekker. Er volgde een korte periode waarin de kruitdampen wat optrokken. Luctor consolideerde en was vastbesloten om de voorsprong niet uit handen te geven. Zo toonde Sil een grote tegenwoordigheid van geest toen hij Teun tot de orde riep. Teun rende namelijk achter een uitbal aan om hem snel in te kunnen gooien. Sil riep dat hij juist rustig aan moest doen, immers elke seconde is er één. Dit vertoon van professioneel tijdrekken heeft hij vast van geen vreemde.

De doelpuntloze fase duurde zoals gezegd niet lang. Luctor schakelde een tandje bij en ging een kwartier lang vol op de aanval. Met groot vertoon van macht werd SVZW vermorzeld in de Luctorgehaktmolen. Leest u even mee?

Ryan maakt 0-3

• Ryan kapt zich op karakter voor het doel en schiet de 0-3 binnen. 
• Jermaine valt in en bij zowat zijn eerste balcontact schiett hij de bal van afstand met een mooie parabool in het doel: 0-4.
• Ryan speelt Jermaine vrij die meteen doorspeelt naar Dominique, waarna de topscorer simpel binnentikt: 0-5.
• Jermaine wil voorzetten op rechts en roept hard naar Dominique dat hij de bal krijgt. De verdediger van SVZW kijkt hierop vlug achterom om te zien waar Dominique uithangt maar raakt hierdoor zo gedesorienteerd dat hij pardoes de mislukte voorzet van Jermaine binnentikt in het eigen doel: 0-6.
• Jermaine breekt voor de zoveelste keer door op rechts, krijgt een tik op de enkels maar verbijt de pijn en dendert op het Wierdense doel af. Zijn schot is lage schuiver is loepzuiver in de verre hoek: 0-7.

Het was voor een eenvoudige verslaggever/fotograaf niet meer bij te benen. Tot zijn spijt waren enkele goals niet of slechts wazig vastgelegd voor het nageslacht. Hij was trouwens niet de enige die het niet kon bijbenen, maar hierover later meer. Het leek de meegereisde harde kern weinig te deren. De stemming was opperbest en er werd nog net niet de polonaise ingezet.
De Luctorspelers kregen dit ook mee op het veld en deden er nog een schepje bovenop door over te stappen op gallery play. Zo besloot Teun in een duel de bal niet simpel terug te spelen naar keeper Niels, maar verraste hij de tegenstander in zijn rug met een geniaal passje met zijn hak op een medespeler.

Het frivole spel was mooi om te zien maar had weinig rendement. Alleen Chiel had nog een kans maar zijn schot werd geblokt door de minst benijdenswaardige man op het veld: de SVZW-keeper. Het bleef 0-7 tot de rust.

In de pauze besloten trainer Machel en Sergio om hun jongens te belonen met vrije opdrachten. Verdedigers mochten mee naar voren en iedereen mocht proberen een doelpunt te maken. Bij een 0-7 stand was dit volkomen begrijpelijk natuurlijk. Dit had wel tot gevolg dat er gaten achterin vielen en dat SVZW kansen kreeg. Vooralsnog leverde dit geen goals op. De meeste doelpogingen van de thuisploeg werden vakkundig naast- en overgekeken of gevangen door keeper Niels.

Luctor vond het op een gegeven moment wel best en besloot om ook maar weer eens serieus te gaan voetballen. Op het middenveld blonk Serdar uit met enkele prima tackles en op rechtsvoor was Ceder een plaaggeest voor de Wierdense defensie. Er volgde een stormloop op het SVZW-doel dat manhaftig werd verdedigd door hun geplaagde keeper. Sil (de profi) had weinig medelijden met de sluitpost toen hij de bal voor zijn voeten kreeg en knalde onbarmhartig de 0-8 tegen de touwen. En nog was het niet over. Een bal van de koning der assists Teun, belandde bij Wout die de voorzet dankbaar binnenvolleerde. Zo pikte de onvermoeibare middenvelder weer zijn goaltje mee.

Vanaf dat moment geloofde Luctor het wel. Alsof het SVZW toch nog wat gunde, mocht de thuisploeg in de slotfase nog wat terugdoen. Het scoorde twee keer waarna de scheids affloot. De grootste seizoensoverwinning van Luctor was een feit: 2-9.

Wedstrijdpremie staat klaar voor trainers en spelers

Het werd een feestelijke boel in kleedkamer D van het enigszins overjargige SVZW-complex. Onder luid gezang werd de overwinning gevierd met pakjes drinken en chips voor de spelers en taart voor de trainers. Chiel en Wout trakteerden namelijk voor hun beider verjaardagen. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam het laatste presentje van de scheidsrechter toen bleek dat de beste man de tel was kwijtgeraakt in het bijhouden van de score. Hij had namelijk 10 doelpunten genoteerd voor Luctor, terwijl dit er volgens uw verslaggever en alle meegereisde supporters toch echt 9 moeten zijn.

Op het ogenblik zit dus alles mee voor de mannen van Luctor E3. Het kan nog een mooie tweede seizoenshelft worden. Wordt vervolgd op 1 november om 10:00 uur op sportpark De Horst.

Gefeliciteerd!

Technisch duo Luctor E3 even buitenspel

Machel kan niet lachen

Kort nieuws - Trainer Machel van Luctor E3 zal een tijdje rustig aan moeten doen nu hij herstellende is van een schouderluxatie (arm uit de kom). Uw verslaggever deed navraag bij de pechvogel via de Luctor E3 groepsapp en kreeg te horen dat het was gebeurd "met werkuh....sorry". Op de foto is duidelijk te zien dat hij niet blij is met de situatie. Hij lacht als een boer met kiespijn of liever, als een jeugdtrainer met een schouderluxatie.

Kans op biergriep

Het is dus aan trainer Sergio om de komende week de kar te trekken.
Op de vraag aan trainer Sergio, of hij in zijn eentje de taken van trainer Machel wel kon overnemen, zei deze het volgende: "zzzzhhhrzz...... snurkzzzhz...".

Verslaggever: "Sorry, ik verstond het niet goed, kunt u het nog een keer herhalen?" 
Trainer Sergio: "ZZhGggrsnurk.....hhrgrrsszzzz....HNGgrzzzzZNURK!!!"
Verslaggever: "Dankuwel voor dit verhelderende gesprek".

U begrijpt dat kans groot is dat ook trainer Sergio enige tijd buitenspel moet staan ivm met een zich aandienende aanval van biergriep.

Patatgeneratie wint veldslag van koploper

Na vier duels waarin Luctor E3 pieken en dalen had verdeeld over de eerste en tweede helft, speelde het uitgerekend tegen koploper DOS'37 twee keer 25 minuten een perfecte wedstrijd. Er stond dan ook heel veel op het spel. Ze speelden namelijk niet alleen voor hun eer en eeuwige roem, maar ook voor het hoogst haalbare, de heilige graal in het E-pupillenvoetbal: een bak patat! Dat hebben trainer Sergio en trainer Machel geweten. Tegen een steeds gefrusteerder spelende lijstaanvoerder combineerde Luctor E3 zich naar een schitterende 5-2 overwinning.

Op de laatste zaterdag voor de herfstvakantie, stond de thuiswedstrijd tegen het gevreesde DOS'37 uit Vriezenveen op de rol. De ploeg uit het lintdorp kon een perfecte score overleggen want in al hun tot dusverre gespeelde wedstrijden haalden de Vriezenveners de volle winst. Luctor E3 kon dus aan de bak.

Het technische duo moest iets verzinnen om tegen de koploper niet weer op een nederlaag getrakteerd te worden. Er werden allerlei tactische concepten onder de loep genomen, maar ze kwamen er niet uit. Daarom werd besloten om professionele hulp in te roepen in de persoon van niemand minder dan Ronald Koeman. De coach van Southampton, wiens ploeg verrassend goed presteert in de Premier League, werd gemaild met de vraag, of hij niet een keer zijn expertise wilde delen met het ambitieuze trainersduo Sergio en Machel. Het leek een kansloze missie, want je zou verwachten dat een coach uit de beste voetbalcompetitie ter wereld wel wat anders aan zijn hoofd zou hebben dan Luctor E3.

Maar Machel en Sergio hadden op de kalender gekeken en zagen dat de agenda van Ronald Koeman tamelijk leeg was in verband met het interlandvoetbal. Bovendien wisten ze dat de blonde Groninger een voetbalman in hart en nieren was, die geen dag zonder het spelletje kon. In plaats van het gras te maaien van zijn mooie villa in Hampshire, ging hij nog liever E-pupillen coachen. Het mailtje van Sergio en Machel kwam dan ook als geroepen.

"Bartina!...., ik vraag Erwin wel even of hij het gras komt doen, ik moet een dagje weg voor wat scoutingwerk in Nederland", zei Ronald met een smoes.
En zo kon het gebeuren dat op donderdagmiddag de voormalig Europees Kampioen per privéhelicopter Sportpark De Horst met een bezoekje vereerde.

Nadat hij werd ingelicht over de ins en outs van de E3 spelers, begon hij met zijn betoog voor het witte magneetbord. Het werd een langdradig verhaal waar Machel en Sergio geen touw aan vast konden knopen. "Een ruit op het middenveld,  4-3-3, 3-5-2 in de omschakeling, op de counter met valse spits enz. enz." Na een tijdje keken de twee Luctortrainers elkaar even betekinsvol in de ogen en wisten genoeg: Dit kunnen we zelf beter. Sergio stond op en zei tegen Koeman: "Zeg eh trainert, weej wel dawwe in de E's met 7 man speel'n?" Hij werd vriendelijk bedankt voor zijn komst maar werd te kennen gegeven dat Machel en Sergio het vanaf nu zelf wel verder alleen af konden.

 Na het eten van een "balletje mayo" uit de Luctorkantine, vloog de topcoach enigszins bedremmeld onverrichter zake terug naar Hampshire.

"Wat een neulei die Koeman, onnie Machel?" Machel knikte.

Topcoach uit Premier League kan goed neul'n maar niet tellen

Binnen een minuut waren ze er uit over de te volgen strategie: Die werd op vrijdagmiddag om 15:17 uur door Machel gedeeld in de E3-groepsapp: "Winst is patat en drinken voor de jongens". Het was even simpel als briljant. Want laten we wel wezen, je kan tegen ventjes van negen jaar lullen tot je een ons weegt over opdrachten, posities en alzukkedingemeer,  maar voor een bak patat komen er onvermoede krachten in hen naar boven die boven alle tactiek uitstijgen.

Dat bleek ook wel nodig, want toen de spelers van DOS'37 het KG1 veld betraden voor de warming up, tikten de ellebogen van de harde kern elkaar aan: "Moet je zien wat een keerls!" De een was nog groter en zwaarder dan de ander. Zo op het oog speelde DOS'37 in kilo's met zo'n 2 spelers meer op het veld dan Luctor E3. Ook hun yell om elkaar op te peppen was angstaanjagend. Ze schreeuwden zowat de hele Haghoek wakker. De eerste psychologische tik was hiermee uitgedeeld. Als dat maar goed ging.

Daar leek het aanvankelijk niet op want de tweede tik volgde meteen daarop. De scheids floot af voor de aftrap en DOS'37 veroverde meteen de bal. Luctor stond achterin niet goed opgesteld en 3 passes later scoorde de Vriezenveense spits de openingstreffer: 0-1. Binnen een halve minuut op achterstand. "Daar gaan we weer" zo gonsde het vanaf de tribunes. De vroege tegengoal zou in voorgaande wedstrijden de opmaat zijn geweest voor een afslachting, maar deze keer was alles anders.

Wout scoort de gelijkmaker

Het was het het startschot voor een heerlijke voetbalochtend. Binnen drie minuten had Luctor de stand alweer rechtgetrokken. Teun kreeg op links balbezit en glipte handig langs zijn tegenstander en rende op het doel af. Zijn schot werd geblokt door de stevige sluitpost van DOS maar kreeg de bal niet klem. Wout was attent en schoot de bal vlekkeloos binnen: 1-1.

 De spelers van DOS waren helemaal van slag door deze onverwachte gelijkmaker. "Wij staan bovenaan en hun staan toch bijna onderaan?" Ze snapten er niets van. Luctor profiteerde optimaal van de verwarring bij hun tegenstander en speelde DOS regelmatig zoek. Teun was telkens aanspeelbaar op linksvoor en dartelde over het veld. Net als alle voorgaande wedstrijden, slaagde hij er ook nu weer in om zijn directe tegenstander met een panna het bos in te sturen. Het verschil met de vorige wedstrijden was echter dat zijn gepiel nu ook rendement had. Hij was betrokken bij vier van de vijf Luctorgoals.

2-1 door Dominique!

Zo werd de 2-1 ook ingeluid door een actie van de blonde linkspoot. Hij speelde zich vrij op links en passte naar de vrijstaande Dominique. De topscorer deed wat hij moest doen en scoorde gedecideerd. Luctor E3 stond voor tegen koploper!

De trouwe volgers van E3 langs de kant, bleven nuchter. Dit hadden ze vaker gezien dit seizoen, wetende dat er ook nog een tweede helft kwam, waar het zo vaak in mis was gegaan. DOS begon ook weer wat meer tegenstand te bieden en kreeg een kans via hun op De Hulk lijkende midvoor. Het schot was hard maar ging over.

Daarna was het weer de beurt aan Luctor. Teun kwam op een druk middenveld in balbezit en zag een gaatje om Ryan aan te spelen. Die legde zoals altijd zijn ziel en zaligheid in het duel (met een Cruijff-turn en een panna) en wist warempel de 3-1 te scoren! Het was een kantelpunt in de wedstrijd. Luctor had het recept gevonden om de krachtpatsers van DOS te bestrijden, terwijl de Vriezenveners zich via krachtvoetbal weer in de wedstrijd probeerden te spelen. Dit werd toegestaan door de scheidsrechter die probeerde "in de geest van de wedstrijd" te fluiten. Jammer genoeg werd het verschil tussen mannelijk en vuil voetbal anders opgevat door de bezoekers dan de bedoeling was. Hiervan werd Ceder het eerste slachtoffer. Hij was net ingevallen maar kon na een minuut alweer naar de kant na een onbesuisde Vriezenveense tackle op zijn tenen.

Pijnlijke teen voor Ceder

Het trainersduo van Luctor zag het met lede ogen aan en dacht "als het zo moet, dan kunnen wij ook wel wat" Vanaf nu renden ze voor de zekerheid na elke overtreding op een Luctorspeler het veld op met de waterzak, voor een uitgebreide blessurebehandeling, hiermee werden de nodige minuten bijelkaar gesprokkeld. De papa van Teun kon een glimlach niet onderdrukken, bij het aanschouwen van zoveel zorg en aandacht voor hun "zwaargeblesseerde" pupillen.

Tegen het eind van de eerste helft deed DOS toch weer wat terug. Een strakke voorzet vanaf rechts werd schitterend in één keer binnen geknald: 2-3. Luctor toonde zich niet onder de indruk en bleef zijn verzorgde spel koesteren. Ook bij standaardsituaties werd nagedacht voordat er gehandeld werd. Bij een corner stelde Serdar zich slim op en kon vanaf de tweede lijn voorzetten waaruit Chiel bijna kon scoren.

Ryan scoort 4-2!

Het harde spel van DOS vroeg echter om meer dan alleen slim en technisch voetbal. De thuisploeg ging ook meer fysiek van zich afbijten zonder daarbij over de schreef te gaan. (Rinus Israel zou zeggen: realistisch voetbal) Dominique ging het duel aan op het middenveld met een speler van DOS en wist daarbij de bal te veroveren waarna de DOSser op de grond ging liggen roepen om zijn moeder. De scheids zag er niets in en liet doorspelen. Dominique ging dit keer niet voor eigen gewin maar speelde Ryan aan die er beter voor stond. Deze knalde vervolgens zijn tweede van de ochtend binnen.

Jermaine ontsnapt na ontwijken van drie tackles

Met een 4-2 stand ging Luctor de rust in. Nu begon zo langzamerhand het publiek er ook in te geloven al hielden ze nog flink wat slagen om de arm. Daarvoor hadden ze te veel tweede helften de boel inelkaar zien ploffen. Maar wat de geplaagde harde kern vreesde gebeurde niet. In de tweede helft was Luctor voetballend heer en meester op het veld terwijl DOS steeds meer de grenzen van het betamelijke, en de enkels van de tegenstander opzocht. Het verhaal van de wedstrijd werd samengevat in één actie van Jermaine die vanaf rechtsachter als een soort van Alberto Tomba la Bomba om drie onbesuisde tackles van DOS slalomde. Luctor was the Beauty en DOS the Beast.

Chiel tikt het geblokte schot van Dominique binnen

Voor Luctor was het een kwestie van consolideren en wachten op de kansen. DOS schoffelde en rende maar kreeg maar geen vat op de behendige spelers van Luctor. Dit werd nog eens fraai geïllustreerd door een rush á la Robben over links door Teun. De arme DOS verdedigers konden het kwikzilverachtige ventje niet bijbenen en zagen met lede ogen aan hoe hij de bal naar Dominique kon afspelen die volledig vrij stond. Zijn schot werd geblokt door de keeper van DOS maar in de rebound was Chiel er als de kippen bij om de 5-2 binnen te tikken!


Het publiek werd gek van vreugde. Winnen van de koploper, wie had dat gedacht! Nu was het voor Luctor zaak om de wedstrijd uit te voetballen en de tackles van DOS te blijven ontwijken. Dit lukte één keer niet. Een diepe bal naar het Luctordoel werd opgepakt door keeper Niels, maar een aanstormende mastodont van DOS (waar minstens drie Nielsen inpasten) vond het nodig om er toch nog een tackle uit te gooien. Niels vloog als een bowlingkegel in de lucht en bleef roerloos liggen. De trainers van DOS deden wat ze moesten doen en haalden de dader meteen van het veld. Gelukkig kon Niels na behandeling met de wonderspons, de wedstrijd uitkeepen.

Na dit incident was de wedstrijd echt gespeeld en was DOS niet meer bij machte om Luctor nog langer "pijn te doen". En zo waren we getuige van de eerste thuisoverwinning van het seizoen van Luctor E3. En wat voor één.

Gefeliciteerd!

De hoofdprijs wordt geserveerd

E3-papa's maken indruk in prestigeduel

Op maandagavond werd op het trainingsveld van sportpark De Horst het traditionele duel tussen de pupillen van E3 en hun papa's afgewerkt. Het werd een spektakelstuk van jewelste waarin van alles gebeurde. De papa's waren letterlijk en figuurlijk een maatje te groot voor hun zonen en lieten er geen illusie over bestaan wie de baas was op het veld, ze wonnen met speels gemak met 10-8, een uitslag die veel groter had kunnen uitvallen, als ze niet zo genadig waren geweest. Ze maakten zoveel indruk, dat dit verhaal wellicht nog een staartje krijgt.

Voorafgaand aan de slag der generaties, hadden de jongens van E3 er nog alle vertrouwen in dat ze hun papa's wel eens even op hun nummer gingen zetten. Ze kregen namelijk versterking van hun trainers Machel en Sergio die, anders dan hun papa's, nog in de bloei van hun leven zijn. Helaas voor E3 dachten de papa's hier heel anders over.

Na een voorzichtig aftastend begin, gooiden de grote mannen alle schroom van zich af. Er werd vlot gecombineerd, waarbij het positiespel veel beter verzorgd was dan bij de heen en weer huppelende jongetjes. De papa van Ryan was steeds aanspeelbaar en had er zichtbaar plezier in om daarna eerst een paar jongetjes te dollen voor hij de bal verder speelde. Chiels papa was vaak op de flank te vinden en en was zo balvast, dat de bal wel aan zijn voet geplakt leek.

Achterin waren de papa's van Ceder, Niels en Dominique de waterdragers, die de ondankbare taak hadden om de ballen zo snel mogelijk weer in te leveren bij de creatievelingen voor hun. Op het middenveld waren de papa's van Serdar en Jermaine de stofzuigers, die de meeste kruimels voor de voeten van hun zogen wegzogen. De papa's kwamen verdiend op voorsprong maar speelden wel nog steeds met de handrem erop zo leek het. Dit gaf de knulletjes van E3 het idee dat ze nog wel terug konden komen in de wedstrijd. Maar zo was het niet. Het was een kat-en-muis-spel waarbij de kat steeds het muisje liet geloven dat het nog kon ontsnappen. Zo lieten de papa's hun zonen steeds wat goals maken, maar zorgden er wel voor dat ze niet langszij kwamen.

Toen even later de papa van Teun ook nog eens inviel als supersub, was het lot van E3 bezegeld. De met een Forrest Gumpachtige beugel om zijn linkerbeen spelende rechtspoot, was bij de meeste goals in het tweede deel van de wedstrijd betrokken. Twee keer gaf hij een perfecte voorzet op de papa van Ryan die vervolgens onhoudbaar binnenkopte. Daarnaast maakte de half-invalide brildrager ook twee goals met zijn hoofd.

In de slotfase leek E3 toch nog terug te komen, want de papa's geloofden het wel verder. Ze lieten het vuile werk opknappen door de papa van Sil die in de goal stond. Hij keepte één van zijn beste wedstrijden uit zijn carrière en ranselde de ene na de andere bal uit de goal. De jongetjes werden er gek van.


Ondertussen, maakte een scout langs de lijn druk notities. Dit was niet, zoals velen dachten, om de verrichtingen van de E3 pupillen te volgen. Nee, hij was druk op zoek naar versterkingen voor Luctor 1 dat dit seizoen vooralsnog puntloos onderaan de ranglijst bungelt. Uw verslaggever zal niet raar opkijken, wanneer de papa's van Teun, Ryan, Chiel en Sil binnenkort een telefoontje krijgen van de technische staf van Luctor 1. Mocht dat het geval zijn, dan leest u dit als eerste hier.

Luctor E3 kan tweedehelftspook maar niet lozen

Het wil maar niet draaien in de tweede helft met Luctor E3 dit seizoen. Er waart een misterieus spook rond over het team dat steeds weer de krachten uit de benen van de mannen van het trainerskoppel Sergio & Machel lijkt te zuigen, zogauw het fluitsignaal voor de tweede helft klinkt. Zo werd het 2-6 tegen ON E3 terwijl het bij rust 1-1 stond.

Uw verslaggever is in de cijfers gedoken en deze liegen niet. Over de eerste vier wedstrijden is het verschil tussen eerste en tweede helft angstaanjagend groot: Het doelsaldo van de eerste helften staat op 0, terwijl alle tweede helften een saldo van -14(!) hebben opgeleverd. Wat is hier aan de hand?

Langs de lijn zijn er net zoveel meningen als er mensen zijn. Zo denkt de voormalig technisch verantwoordelijke van dit team, de vorig seizoen op non-actief gezette trainer John, die tegenwoordig weer gewoon de papa van Ryan is, er het zijne van. De ex-trainer denkt dat het een gebrek is aan technische bagage, wat het team parten speelt. Zijn eveneens gedumpte ex-collega coach Edwin (de papa van Dominique) merkte enigszins opgelucht op dat het kennelijk niet aan het afgedankte technische duo van vorig jaar lag, want er zijn nog geen verbeteringen te zien in de resultaten van het team.

"Goed voetbal begint bij goede schoenen"

De papa van Sil, die naar verluid in het bezit is van een grotere schoenenkast dan Imelda Marcos, vindt dat er ook naar het schoeisel moet worden gekeken. "Goed voetbal begint bij goede schoenen!" Aldus de voormalig sluitpost.

Hoe het ook zij, het is voor Sergio en Machel om het op te lossen, maar als u het aan uw verslaggever vraagt, dan zal het antwoord gezocht moet worden in de "mentale Ausdauer" bij de jongens. De eerste helft is altijd piekfijn in orde met verzorgd voetbal. Naarmate de wedstrijd vordert sluipt er echter steeds meer concentratieverlies in het team. Foutjes en fouten stapelen zich op die vroeg of laat worden afgestraft door de tegenstander waarna de neerwaartse spiraal wordt ingezet. De meeste spelers nemen hun toevlucht tot lange ballen onder het motto: "God zegene de greep". Helaas had Onze Lieve Heer tot dusverre andere dingen aan zijn hoofd dan Luctor E3. Ze moeten toch echt zelf hun boontjes zien te doppen.

En dat het er in zit, laten de cijfers van de eerste helft zien. Ze kunnen het best. Wanneer Sergio en Machel er in slagen om de knop weer om te zetten als het weer mis zou gaan in de tweede helft, dan kan Luctor E3 er nog een heel mooi seizoen van maken.

En dan nu naar de wedstrijd van vandaag. Een fraaie eerste helft zoals gezegd met diverse kansen ondere andere voor Jermaine, Dominique, Serdar en Teun. ON opende ietwat onverdiend de score, want Luctor was de dominante ploeg tot dat moment. Een vrije trap van Ryan die de bal via een mooie boog hoog in het doel liet vallen bracht de stand weer in evenwicht.

Luctor bleef het betere van het spel hebben al was ON wel gevaarlijk in de counter. Goals leverde het echter niet op. Na rust ging het vrij snel mis en stond het binnen een paar minuten 3-1 voor ON. Meteen was het over met het goede spel van Luctor en speelde het ideeënloos ballen naar voren. ON kreeg hierdoor veel vaker balbezit, en wie de bal heeft, kan ook scoren. Dat deed ON daarna dan ook nog twee keer. Chiel gaf de stand een wat draaglijker aanzien, nadat hij via Serdar de bal binnentikte uit een korte corner. Er waren nog kansen op de 3-5, waarbij vooral Chiel nog probeerde er een resultaat uit te slepen. Dat gebeurde niet. ON scoorde wel en zo werd het 2-6. Jammer maar helaas.