Luctor E3 walst over Wierdense weide

De goede lijn die tegen koploper DOS werd ingezet, kreeg voor Luctor E3 een vervolg tegen SVZW. In de eerste helft overrompelden de bezoekers SVZW met vlotte combinaties en voorbeeldige inzet. Goals vielen als rijpe appelen in het SVZW-doel waardoor de klus bij rust (0-7) al geklaard was. In de tweede helft werd er met een fantasie-opstelling gespeeld en stond er na twee keer 25 minuten 2-9 op het scorebord. Hiermee heeft Luctor E3 een directe concurrent van zich afgeschud en kan het met een relatief licht programma voor de boeg, weer naar boven kijken.

In het laatste weekend van oktober moesten de papa's en mama's van Luctor E3 zich op het onchristelijk vroege tijdstip van 07:30 uur melden op de parkeerplaats van De Horst.

Harde koffiekern

De clubleiding van Sportvereniging Zwaluwen Wierden had namelijk in haar wijsheid besloten om de aftrap van SVZW E2 - Luctor E3 op half negen plaatselijke tijd te zetten. Dit betekende dat de pupillen van trainer Machel en Sergio, het einde van "The Voice" van vrijdagavond helaas niet konden afkijken en dus ook niet konden zien dat April en Dr. Rum na de battle doorgaan als duo. Voor de papa's gold die beperking niet. Zij mochten tot laat opblijven waardoor er van nachtrust weinig terecht kwam. Ze doken bij aankomst op Sportpark het Lageveld meteen de SVZW-kantine in om een paar bakkies doen en wakker te worden.

Dan nu naar het voetballen. Het was het technische duo er alles aan gelegen om na de verrassende winst tegen koploper DOS, een winning streak neer te zetten. De kwaliteiten van de twaalf ploegen in de Tweede Klasse E 25 hebben zich inmiddels uitgekristalliseerd en met een blik op de stand mocht worden geconcludeerd dat SVZW "te doen" was. De Wierdenaren hadden tot dusverre alles verloren met uitzondering van de pot tegen rode lantaarn La Première.

Tijdens de warming-up was er van een kwaliteitsverschil nog weinig te merken. De thuisploeg maakte op de papa van Ryan een uitstekende indruk. Hun basistechniek (een aspekt in het toppupillenvoetbal waar de papa van Ryan altijd op hamert) was om door een ringetje te halen. Maar schijn bedriegt. In het het hedendaagse voetbal is techniek weliswaar een voorwaarde, maar dat is niet genoeg. Zonder een zekere mate van:

1. honger naar de bal,
2. tactisch inzicht,
3. rücksichtlosigkeit en
4. alertheid,

heb je weinig te zoeken in de Tweede Klasse E 25.

Dit was goed te zien in de beginfase van de wedstrijd. Vanaf het eerste fluitsignaal greep Luctor SVZW bij de strot. De thuisploeg kreeg geen tijd om fatsoenlijk de bal rond te spelen door de jagende blauwhemden die hen telkens op de hielen zaten. De 0-1 viel dan ook snel. Ceder kapte een tegenstander uit waarna de tweebenige artiest, met links de bal onberispelijk binnen schoot.

Ceder opent de score: 0-1

Dat was een lekker begin. De papa van Teun was druk bezig om het doelpunt op zijn notitie-app in te voeren toen hij ineens werd afgeleid door een luid gejuich. Toen hij opkeek, zag hij zijn zoon met gespreide armen als een vliegmachine terug naar de middenstip zigzaggen. Hij had zijn eerste goal van het seizoen gemaakt en laat zijn papa dat nu net gemist hebben. Vlug vroeg hij aan de meegereisde supporters wat er gebeurd was. De papa van Wout vertelde met een droge grijns dat Teun een lullig intikkertje had gemaakt. Hij nam uw verslaggever echter in het ootje. Volgens alle andere omstanders was het een wonderschot van grote afstand. Teun had de bal schitterend de kruising in geranseld.

0-2 dus. Dat ging lekker. Er volgde een korte periode waarin de kruitdampen wat optrokken. Luctor consolideerde en was vastbesloten om de voorsprong niet uit handen te geven. Zo toonde Sil een grote tegenwoordigheid van geest toen hij Teun tot de orde riep. Teun rende namelijk achter een uitbal aan om hem snel in te kunnen gooien. Sil riep dat hij juist rustig aan moest doen, immers elke seconde is er één. Dit vertoon van professioneel tijdrekken heeft hij vast van geen vreemde.

De doelpuntloze fase duurde zoals gezegd niet lang. Luctor schakelde een tandje bij en ging een kwartier lang vol op de aanval. Met groot vertoon van macht werd SVZW vermorzeld in de Luctorgehaktmolen. Leest u even mee?

Ryan maakt 0-3

• Ryan kapt zich op karakter voor het doel en schiet de 0-3 binnen. 
• Jermaine valt in en bij zowat zijn eerste balcontact schiett hij de bal van afstand met een mooie parabool in het doel: 0-4.
• Ryan speelt Jermaine vrij die meteen doorspeelt naar Dominique, waarna de topscorer simpel binnentikt: 0-5.
• Jermaine wil voorzetten op rechts en roept hard naar Dominique dat hij de bal krijgt. De verdediger van SVZW kijkt hierop vlug achterom om te zien waar Dominique uithangt maar raakt hierdoor zo gedesorienteerd dat hij pardoes de mislukte voorzet van Jermaine binnentikt in het eigen doel: 0-6.
• Jermaine breekt voor de zoveelste keer door op rechts, krijgt een tik op de enkels maar verbijt de pijn en dendert op het Wierdense doel af. Zijn schot is lage schuiver is loepzuiver in de verre hoek: 0-7.

Het was voor een eenvoudige verslaggever/fotograaf niet meer bij te benen. Tot zijn spijt waren enkele goals niet of slechts wazig vastgelegd voor het nageslacht. Hij was trouwens niet de enige die het niet kon bijbenen, maar hierover later meer. Het leek de meegereisde harde kern weinig te deren. De stemming was opperbest en er werd nog net niet de polonaise ingezet.
De Luctorspelers kregen dit ook mee op het veld en deden er nog een schepje bovenop door over te stappen op gallery play. Zo besloot Teun in een duel de bal niet simpel terug te spelen naar keeper Niels, maar verraste hij de tegenstander in zijn rug met een geniaal passje met zijn hak op een medespeler.

Het frivole spel was mooi om te zien maar had weinig rendement. Alleen Chiel had nog een kans maar zijn schot werd geblokt door de minst benijdenswaardige man op het veld: de SVZW-keeper. Het bleef 0-7 tot de rust.

In de pauze besloten trainer Machel en Sergio om hun jongens te belonen met vrije opdrachten. Verdedigers mochten mee naar voren en iedereen mocht proberen een doelpunt te maken. Bij een 0-7 stand was dit volkomen begrijpelijk natuurlijk. Dit had wel tot gevolg dat er gaten achterin vielen en dat SVZW kansen kreeg. Vooralsnog leverde dit geen goals op. De meeste doelpogingen van de thuisploeg werden vakkundig naast- en overgekeken of gevangen door keeper Niels.

Luctor vond het op een gegeven moment wel best en besloot om ook maar weer eens serieus te gaan voetballen. Op het middenveld blonk Serdar uit met enkele prima tackles en op rechtsvoor was Ceder een plaaggeest voor de Wierdense defensie. Er volgde een stormloop op het SVZW-doel dat manhaftig werd verdedigd door hun geplaagde keeper. Sil (de profi) had weinig medelijden met de sluitpost toen hij de bal voor zijn voeten kreeg en knalde onbarmhartig de 0-8 tegen de touwen. En nog was het niet over. Een bal van de koning der assists Teun, belandde bij Wout die de voorzet dankbaar binnenvolleerde. Zo pikte de onvermoeibare middenvelder weer zijn goaltje mee.

Vanaf dat moment geloofde Luctor het wel. Alsof het SVZW toch nog wat gunde, mocht de thuisploeg in de slotfase nog wat terugdoen. Het scoorde twee keer waarna de scheids affloot. De grootste seizoensoverwinning van Luctor was een feit: 2-9.

Wedstrijdpremie staat klaar voor trainers en spelers

Het werd een feestelijke boel in kleedkamer D van het enigszins overjargige SVZW-complex. Onder luid gezang werd de overwinning gevierd met pakjes drinken en chips voor de spelers en taart voor de trainers. Chiel en Wout trakteerden namelijk voor hun beider verjaardagen. En alsof dat nog niet genoeg was, kwam het laatste presentje van de scheidsrechter toen bleek dat de beste man de tel was kwijtgeraakt in het bijhouden van de score. Hij had namelijk 10 doelpunten genoteerd voor Luctor, terwijl dit er volgens uw verslaggever en alle meegereisde supporters toch echt 9 moeten zijn.

Op het ogenblik zit dus alles mee voor de mannen van Luctor E3. Het kan nog een mooie tweede seizoenshelft worden. Wordt vervolgd op 1 november om 10:00 uur op sportpark De Horst.

Gefeliciteerd!