maandag 27 april 2015

Degradatie Luctor 1 op grandioze wijze gevierd

De laatste thuiswedstrijd van Luctor 1 in het seizoen 2014-2015 was op de zondag voor Koningsdag tegen RKSV De Zweef. Het team had een week eerder degradatie afgedwongen naar de oude vertrouwde Tweede Klasse en om dit te vieren was er van alles georganiseerd op Sportpark De Horst. Omdat clubverslaggever en clubduizendpoot Henriëtte Poelakker de taak op zich had genomen om een en ander in goede banen te leiden, werd mij gevraagd om eenmalig de honneurs waar te nemen en het wedstrijdverslag van het eerste te schrijven voor de Luctorsite. 

Voor mij als eenvoudig chroniqueur van het reilen en zeilen van Luctor E3 was dit een enorme eer en zei vanzelfsprekend ja op het aanbod. Het was wel even een omschakeling. Bij het eerste spelen ze namelijk met wel elf spelers op een heel veld in plaats van zeven pupillen op een half veld, ze doen er aan buitenspel, en de keeper mag de bal na een achterbal niet in de handen nemen. Goed om te weten. Daarnaast wordt er na de wedstrijd meteen gedoucht ZONDER penaltyschieten! Da's toch een wereld van verschil met Luctor E3. Aan de andere kant had ik me laten vertellen dat het qua spelniveau niet zo heel veel verschilt van elkaar dit jaar.

Aangezien ik het afgelopen seizoen volledig gefocust was geweest op Luctor E3, had ik nog enig huiswerk te verrichten om de ins en outs van Luctor et Emergo 1 tot mij te nemen. Gelukkig kreeg ik hulp van trainer Machel van E3. Hij als voormalig speler van Luctor 1.... wat zeg ik... hij deed nog een handvol wedstrijden mee dit seizoen, kon mij mooi bijpraten over de relevante zaken omtrent het eerste.

Als debuterend verslaggever van Luctor 1 was het wel zaak om me niet te veel te laten afleiden door al het andere wat er op Sportpark De Horst te beleven was die middag. Naast de wedstrijd en het degradatiefeest, was er het kampioensfeest van Luctor 3 dat die ochtend in Tubbergen bij TVC 5 de titel veiligstelde. Bovendien was Luctor 2 ook nog eens periodekampioen geworden. En last but not least kwam er een delegatie van Amstel Radler ("Heerlijk als verfrissing na het sporten of zware inspanning") langs voor de Amstel Radler 0,0% promotie, "...een verfrissende dag met meerdere activiteiten waaronder een promotieteam en een dj."

Amstel Radler: "Altijd verfrissend wanneer al het andere op is"
Ik kan het goed begrijpen dat de mensen van Amstel hard hun best moeten doen om hun product aan de man (lees: vrouw) te brengen. Je moet de mensen toch op de een of andere manier wijsmaken dat Amstel Radler 0,0% iets anders is dan mislukte bitter lemon uit een bierflesje.

Het was afwachten of de feestvierders op het kampioens/degradatiebal van Luctor 1-2-3 er een boodschap aan hadden. Zij kozen voorheen namelijk altijd voor Heineken 5,0%. Dat was immers ook "Heerlijk als verfrissing na het sporten of zware inspanning".

Anders dan de meeste Luctorianen vielen deze limonadedrinkers wel in de Radlerdoelgroep


De mannen van Luctor 1 moesten nog eerst een wedstrijd afwerken voordat zij zich in het feestgedruis van Luctor 2&3 konden mengen. Ze werden verwelkomd door de pupillen van Luctor F5, het elftal van de week. Enthousiast zwaaiden de trotse knulletjes met hun Luctorvlaggen bij de opkomst van beide elftallen.



Pupil van de week was Bastiaan Hekkelman. Hij mocht de aftrap verrichten en bekroonde een puike solo met een fraai doelpunt.

Pupil van de week Bastiaan Hekkelman
Dat was meteen een van de weinige hoogtepunten dat de toeschouwers werd voorgeschoteld in de eerste helft. Het thuispubliek werd getrakteerd op een weinig verheffende pot wandelvoetbal. Pas na zo'n minuut of 18 meldde Luctor zich voor de eerste keer serieus in het strafschopgebied van De Zweef na een mooie combinatie op de rechterflank met Michael "Waterhoofd" Tjonk in de hoofdrol. Daarna werd het iets beter. De thuisclub schudde de schroom wat van zich af en zocht met acties over de vleugels de weg naar het Nijverdalse doel.


Langs de lijn deed de Amstel Radler promotiedame ondertussen haar best om haar citroenlimonade te slijten aan het bierminnend Luctorpubliek.


Niet dat de vonken er meteen vanaf vlogen, maar met veel vallen en opstaan begon het ergens op te lijken. Dit resulteerde in de blessuretijd van de eerste helft in een penalty voor Luctor na een zoveelste val, nu van Tony ten Cate. De scheidsrechter zag er een strafschop in en bij Luctor vond men dat je een gegeven paard niet in de bek mocht kijken, dus nam het het presentje dankbaar in ontvangst. Danny Jacobs schoot de bal onberispelijk in de linkerhoek waardoor Luctor met 1-0 kon gaan rusten.







Tony ten Cate gaat gretig naar de grond


Danny Jacobs schiet onhoudbaar binnen

In de rust was er even gelegenheid om de kantine op te zoeken voor een versnapering. Tot zijn niet geringe verbazing was er voor uw verslaggever binnen veel meer te beleven dan op het veld.

Het degradatiefeest was er inmiddels in volle gang. De feestvierders hadden de koelkast met Amstel Radler al leeggedronken en dat bracht de stemming er goed in.

De Radler was al vroeg op...

...dus stapten de gasten noodgedwongen over op wat sterkers















...of nog wat sterkers


Degradatiebeker mag pronken, midden op de biertafel
Gedegradeerd!





























"Ach was ik maar...... bij moooeeeder thuisgebleeheeven.... ach was ik maar.... met jouw niet meegegaan..."

Na een kwartiertje ging uw verslaggever met frisse tegenzin naar buiten voor de tweede helft. Het was op het hoofdveld na rust van het zelfde laken een pak. Beide teams deden het voorkomen alsof ze met hun gedachten al in de kantine zaten, in het feestgedruis van hun collega's van Luctor 2&3. Een kwartier lang gebeurde er niet zoveel, tot de 60ste minuut. Een vlotte aanval over de linkerflank werd prima binnengekopt en bracht de stand weer in evenwicht. Bijna scoorde De Zweef een kwartier later ook nog 2-1, maar de snoeiharde volley werd gekeerd door de linkerpaal. Tot opluchting van keeper Bassie.

In de slotfase deelde Luctor nog wat plaagstootjes uit maar de keeper van De Zweef werd er niet door in verlegenheid gebracht. Vlak voor tijd werd assistent trainer Christian Noppers uitgeroepen tot "Man of the Match". Hij kreeg de oeuvreprijs voor de bijzondere inspanningen die hij dit zware seizoen geleverd heeft. Een mooi gebaar.

Na het verlossende eindsignaal van arbiter Van Beersum had niemand meer zin in penaltyschieten en sjokte men al handen schuddend naar de kleedkamers. Dat is bij de E'tjes en F'jes wel anders, zo is mijn ervaring.

Als goedmakertje voor het weinig verwende Luctorpubliek volgde er een fantastische derde helft in de kantine. Speciale gast was zanger Marco Schouten. Hem hoefde je niet uit te leggen hoe je op Sportpark De Horst een feestje moest vieren. Het kantinemeubilair kreeg het zwaar te verduren toen de hossende menigte en masse, staand op stoelend en tafels, meezong met de vriendelijke volkszanger.

Het was hartverwarmend om te zien hoe de beste voetbalclub van Almelo de degradatie naar de Tweede Klasse vierde. Er werd niet meer gehuild, maar gelachen. Alles was vergeven en vergeten. Het was weer tijd om vooruit te kijken naar een mooie competitie met oude bekenden als PH en Stevo. Met trots en ontroering was ik gisteren getuige van een club die handelt naar zijn lijfspreuk:

"Ik worstel en kom boven, Luctor et Emergo!"


"In de benen jongens en meisjes!"




















Een van de weinigen die het gezang van Marco Schouten niet kon waarderen





















Geen opmerkingen:

Een reactie posten