Luctor overtuigt tegen AVC Heracles

De eerste van vier Almelose derby's bij de E-puppillen, zaterdag 2e klasse 25 die Luctor E3 dit seizoen te verhapstukken krijgt, werd een prooi voor de mannen van het trainersduo Machel en Sergio. In de uitwedstrijd tegen AVC Heracles kreeg Luctor een vroege tegengoal, maar vanaf dat moment namen ze het heft in handen en won verdiend met 3-5.

Chiel schiet Luctor op voorsprong

Na de teleurstellende seizoensopening tegen Vroomshoopse Boys was Luctor E3 er alles aan gelegen, om deze domper van zich af te voetballen. Dit was al goed te zien tijdens de training van woensdagavond. Het afsluitende trainingspartijtje tegen E1 werd een prestigestrijd waar de vonken van af vlogen. Er stond veel op het spel. Als eerste ging het natuurlijk om de hegemonie van de Luctor E-jeugd. Maar dat was niet alles. De mama van Niels had een grote bak zoete lekkernijen naast het veld neergezet. De spelers van het winnende team werd een greep in de bak met heerlijkheden in het vooruitzicht gesteld.

Graaien in de pot met goud

Dat lieten de jongens zich geen twee keer zeggen. Er werd gevochten en geschreeuwd om elke bal. Luidruchtig aangemoedigd door de harde Luctor E3-kern, wisten ze een klein "Wonder van de Horst" te bewerkstelligen: de eerstejaars pupillen van E3 versloegen de ervaren rotten van E1 met 4-3. Juichend van vreugde haastten zij zich naar de pot met goud.

De onverwachte overwinning was een opsteker voor het geplaagde E3. Dat gaf moed voor de zaterdag. Dit was ook wel nodig want het team werd geplaagd door een klein blessuregolfje. Serdar had zijn voet geblesseerd bij een fietsongeval en Ryan had een gekneusde teen opgelopen bij een voetbalpartijtje op zondag. Op de ochtend van de wedstrijd vertelde Teun ook nog eens tegen zijn papa dat hij "veel last van zijn voet had". Dat kon er ook nog wel bij.

Toch stonden er zaterdagochtend 10 namen op het wedstrijdformulier van trainer Sergio en Machel. Serdar en Ryan wilden als het even kon, absoluut spelen. Bovendien was het goed voor het moreel om met een grote groep te komen. Wel werd er nog voorzichtig omgesprongen met de twee geblesseerden. Een basisplaats zat er nog niet in voor de twee pechvogels en er werd besloten dat ze de warming-up apart van de groep gingen doen.

Wout stoomt op

De ploeg waarmee Luctor begon bestond uit een 2-2-2 formatie terwijl Heracles koos voor een 3-3 opstelling. Net als een week eerder was Luctor sterk in openingsfase. Ballen werden geduldig over vele schijven rondgespeeld om toe te kunnen slaan wanneer het juiste moment zich aandiende. Dat moment kwam er aanvankelijk niet. Integendeel. Het was Heracles E2 dat de score opende. Na een aanval "uit het boekje" kreeg de spits van de thuisploeg de bal op een presenteerblaadje aangereikt en hoefde hij er alleen nog maar zijn voet tegenaan te zetten: 1-0.

Dominique en Teun vieren de gelijkmaker

Luctor liet zich er niet door van de wijs brengen en bleef zijn eigen spel spelen. Voorin waren Teun op links en Dominique op rechts gevaarlijk vanaf de flanken terwijl Chiel regelmatig vanuit het middenveld kon opstomen. Bijna was het raak na een schitterende actie van Teun. Met een panna stuurde hij een Heraclied het bos in om vervolgens tussen twee tegenstanders door te glippen. Hij vond Dominique die hard uithaalde maar het schot ging naast. Het was de voorbode voor wat komen ging. Luctor drukte Heracles in de verdediging en loerde op foutjes. Een ongelukkige bal van de Heraclesgoalie werd dankbaar opgepikt door Luctor waarna Dominique de trekker overhaalde: 1:1.

Nu begon het echt te lopen bij de bezoekers en werd Heracles meer en meer in de verdediging gedrukt. De 1-2 kwam dan ook niet als een verrassing. Na een prachtige tiki-taka combinatie over vele schijven schoot Chiel zijn team op voorsprong. Dit gaf nog meer zelfvertrouwen en de druk op het Heraclesdoel hield aan. Dominique, die in de wedstrijd kapte en draaide als Wiel Coerver, soleerde zich vrij op links maar zijn schot ging naast. Daarna kreeg Teun een paar kansen, maar hij maaide een keer over de bal en even later had hij beter zelf kunnen schieten maar hij besloot de bal ,onbaatzuchtig als hij is, voor te geven aan Dominique. Deze werd echter belaagd door verdedigers waardoor de kans voorbij ging.

"Even kijken of ik alle vingers nog heb"

De vele schoten op het Heraclesdoel zorgden ook nog voor een kolderiek incident. Een gevaarlijke streep vloog rakelings langs de paal naar het uitvak. De papa van Teun probeerde het projectiel nog tegen te houden maar met zijn camera in de hand viel dit helegaar niet mee. Hij faalde dan ook hopeloos en verlengde de bal naar de papa van Dominique wiens sigaret pardoes uit de handen geschoten werd. Hij mocht blij zijn dat hij al zijn vingers nog had. Dit tot grote hilariteit van de rest van het uitvak.

Medisch wonder zoekt het duel op

Inmiddels waren Ryan en Serdar in het veld gekomen. Het technische duo nam hiermee een groot risico, want het was onzeker hoe de voet van Serdar en de grote teen van Ryan het zouden houden. Al gauw waren alle twijfels over de invallers als sneeuw voor de zon verdwenen. Ryan verdedigde als Jaap Stam en Serdar was de Jan Wouters op het middenveld. Alsof dat nog niet genoeg was, bekroonde Serdar zijn invalbeurt met een mooi doelpunt. Een terugvallende bal kwam zijn kant op en hij schoot'm vervolgens via een onhoudbare boogbal fraai binnen: 1-3! Wie had dat gedacht. Een dag eerder liep hij nog in het gips en nu scoort hij. Een medisch wonder.

De scheids floot voor rust. Voor het technische duo was het zaak om dit vast te houden. In dit prille seizoen was Luctor E3 namelijk al een paar keer in de tweede helft door het ijs gezakt. Dat mocht nu niet meer gebeuren.

En het leek ook niet te gebeuren want Luctor nam het heft meteen weer in handen na de pauze. Er kwamen kansen voor Wout (afstandsschot) en Sil (vrije trap) maar die leverden niets op.

Chiel neemt de bal op de pantoffel

En scoort!

Maar Luctor had nog meer ijzers in het vuur. Het kon ook verzorgd een aanval opzetten. Hiervan toonden ze een fraai voorbeeld toen een combinatie via Wout en Teun prachtig werd afgerond door Chiel: 1-4.

Heracles leek klaar voor de sloop en Luctor ging met nog meer pressie op de helft van de thuisploeg spelen. Hierdoor ontstond een groot open veld achter de Luctorverdediging wat ze kwetsbaar maakte voor counters. Een slordigheidje achterin kwam Luctor dan ook duur te staan, nadat Heracles bij een Luctorverdediger de bal had ontfutseld en vrij op goal de 2-4 kon aantekenen. Op zich nog niets aan de hand maar niet lang daarna werd het toch nog even precair. Luctor verviel weer in oude fouten door zijn offensieve veldbezetting niet dicht te timmeren in de omschakeling. Heracles kon zo vanuit een counter met een onderbezette Luctorverdediging simpel 3-4 maken.

Velen zouden nu kiezen voor zekerheid, maar trainers Machel en Sergio weigerden om de deur op slot te gooien. Ze bleven positief en aanvallend denken en deze houding valt te prijzen. Ze kregen het gelijk aan hun zijde want Luctor schakelde een tandje bij en het kreeg weer kansen. Een prachtig schot van Teun spatte op de lat uiteen. Een zucht van teleurstelling galmde er van de tribunes. Even later was het wel weer raak. Heracles bezweek onder de aanhoudende druk toen Sil na een scrimmage de bal tegen de touwen schoot.

Ceder en Wout zien hoe de Heracleskeeper een fraaie redding maakt

De voorsprong van 2 goals gaf weer wat lucht. Maar bij Ryan en Serdar was de lucht op. Ze waren volledig moegestreden en werden bedankt voor hun inzet. Bij het wisselen ging het nog bijna fout voor Luctor. De verdediging was tijdens het wisselen even uit balans geraakt waarna Heracles in de verwarring kon uitbreken en oog in oog met keeper Niels kwam te staan. Niels kwam echter goed uit en redde schitterend. Hij voorkwam zo een zeker lijkende tegentreffer. De thuisploeg probeerde het nog wel maar in het restant van de wedstrijd was Jermaine een onneembare vesting in de achterhoede. Hij vocht enkele stevige duels uit met een flinke meid, waarbij hij steeds de bovenliggende partij was. De wedstrijd was gespeeld en bij het laatste fluitsignaal vlogen de spelers elkaar juichend in de armen. De eerste 3-punter van het seizoen was een feit en daar viel niets op af te dingen.

Gefeliciteerd!